ถ้าไม่มีเงินแล้วเราจะอยู่กันได้ไหม?

การจะตอบคำถามนี้ให้เข้าใจได้ง่าย ก็ต้องย้อนไปในสมัยก่อน ตอนที่มนุษย์เรายังไม่มีเงินใช้ และยังไม่มีใครได้ใช้เงิน

สังคมแรกๆของมนุษย์นั้น เป็นสังคมล่าสัตว์ (ลองนึกถึงชนเผ่าล่าสัตว์ที่ยังพอหลงเหลืออยู่ในปัจจุบัน)

ในสังคมล่าสัตว์นั้น อาหารมีอยู่แล้วตามธรรมชาติ เมื่อมนุษย์หิว ก็จะเกิดแรงผลักดันให้ออกหาอาหาร และเมื่อหาอาหารได้ ก็จะนำมาแบ่งปันกันในสมาชิกของครอบครัว หากเหลือ (ซึ่งก็มักมีไม่มาก) ก็จะถนอมอาหารเก็บเอาไว้กิน

สรุปว่า แม้ไม่มีเงินเราก็อยู่ได้ครับ แต่จะต้อง "ผลิตเองให้เพียงพอ" และ "ใช้ของที่แต่ละครอบครัวผลิตได้เอง"

ในยุคต่อqมาที่มนุษย์เรามีเครื่องมือที่ดีขึ้น การผลิตอาหารและเครื่องใช้ก็ได้เพิ่มประสิทธิภาพขึ้น และด้วยการผลิตที่มีประสิทธิภาพและความชำนาญที่มากขึ้น ก็ได้กำเนิด "ผลผลิตเหลือกิน" และ "ของเหลือใช้" ขึ้นมาตามลำดับ โดยเรายิ่งจะเห็นได้ชัดในยุคที่การผลิตกลายเป็นแบบอุตสาหกรรมแล้ว 

เมื่อมีของเหลือเกินความต้องการของตนเองและครอบครัว มนุษย์เราก็จะเอาสิ่งเหล่านั้นมาแลกเปลี่ยนกับของที่เขาขาดกับครอบครัวอื่นๆ การแลกเปลี่ยนสินค้านี่เองที่ถ้าจะทำให้มีประสิทธิภาพ ก็ต้องมี "ตัวกลาง" ที่ดี ซึ่งก็คือ "เงิน" และ "พ่อค้า" การแลกเปลี่ยนที่มีประสิทธิภาพนี่เอง ที่ทำให้สังคมเกิดอาชีพต่างๆเฉพาะทางขึ้นมากมาย เพราะการแลกเปลี่ยนสามารถเกิดขึ้นได้ ทั้งกับสินค้าต่อสินค้า และสินค้ากับบริการ 

ถ้าไม่มีเงิน เราก็แค่กลับไป "ผลิต" ทุกอย่างและ "บริโภค" ทุกอย่างเองอย่างเก่าก่อน ไม่สามารถทำงานเฉพาะทางแค่ด้านเดียวอย่างในปัจจุบันได้ ก็ต้องมีที่ดินสำหรับการผลิตอาหาร ตั้งที่อยู่อาศัย ผลิตเครื่องนุ่งห่ม และ ดูแลกันเองในครอบครัว

คุณชอบแบบไหนมากกว่ากันครับ?